Deze keer wandelde ik aan de Nederlandse kust, meer bepaald in en rond Zandvoort.
Gegevens:
Afstand: 15,67 km.
Bewegwijzerd? Nee.
"Bron": de Nederlandse Wandelzoekpagina, waar je een routebeschrijving en de GPS-track kunt terugvinden.
Start- en eindpunt: het station Zandvoort aan Zee, Stationsplein, Zandvoort. Bereikbaarheid met het openbaar vervoer: (uiteraard, ik kwam zelf aan per trein) buiten het zomerseizoen wordt het station twee keer per uur bediend door de sprinter (NS-taal voor stoptrein) Amsterdam-Centraal – Zandvoort aan Zee en in het zomerseizoen komen daar nog twee stoptreinen per uur bij op het traject Haarlem – Zandvoort aan Zee. Daarnaast stopt buslijn 81 en in het zomerseizoen ook nog lijn 84 van Connexxion voor het station.
Aard van de wegen: deels vlak (het eerste deel van de route en het deel over het strand), deels golvend (in de duinen – meestal lichtjes, alleen de laatste klim is behoorlijk zwaar); de eerste kilometers zijn verhard net zoals het laatste, tussenin stapte ik over onverharde wegen en paden.
Indrukken over de route/het landschap:
De route valt uiteen in vier stukken. Het eerste deel wandelde ik vanaf het station door en langs de rand van de bebouwde kom naar een verbindingsweg met ook nog wat verspreide huizen. Op het tweede deel van de route stapte ik door de Amsterdamse Waterleidingduinen. (Let op: je moet inkom betalen – een dagkaart kost € 1,50 – en dat kan aan de betaalautomaten bij de hoofdingangen, je kan alleen maar pinnen.) Zoals de naam al laat uitschijnen is dit een waterwinningsgebied. 
Ik wandelde er afwisselend door gebieden met struikgewas, bos(jes) en meer open stukken. Er lopen ook diverse kanalen en kanaaltjes (voor de waterwinning, neem ik aan). In het gebied loop een vrij groot aantal half wilde damherten rond. Het derde routedeel voerde me geruime tijd over het strand. (Het eerste deel is een naaktstrand trouwens.) Door het nogal frisse en winderige weer was het erg kalm op het strand (ik neem aan dat het op een mooie zomerdag over de koppen lopen is). De grootste tijd liggen er aan de landzijde duinen, maar naar het einde toe kwam de bebouwing van Zandvoort in zicht, weliswaar met ook wel wat hoge gebouwen, maar het is bij lange niet de Atlantikwall die je op grote delen van de Belgische kust vindt. Het laatste deel van de route voerde me door de bebouwde kom terug naar het station – dit is maar een kort stuk.
Conclusie:
9/10. Het traject door de Amsterdamse Waterleidingduinen is prachtig en ook over het strand was het – door de geringe drukte – best aangenaam wandelen (ondanks de vrij stevige wind) (op zomerse topdagen zou ik deze route niet stappen!). Groot minpunt: de te lange aanloop door de bebouwde kom en verderop langs een verbindingsweg.