Deze keer koos ik voor een combinatie van twee wandelroutes in en rond Rochefort, met name Belvédère de Han-sur-Lesse en Abbaye.
Gegevens:
Afstand: 14,7 km.: de route Belvédère … is 9 km. en de route Abbaye 5 km., met de aan- en uitlooproute van en naar de parkeerplaats waar ik vertrok erbij kom je (naar schatting) op 700 meter extra.
Bewegwijzerd? Ja, de eerste route met een groene ruit, de tweede met een rode rechthoek. Let op: hoewel het officiële vertrekpunt bij het Syndicat d'Initiative in het centrum van Rochefort ligt, is daar noch een overzichtskaart van de routes te zien (tenzij ze die goed verstopt hebben), noch bewegwijzering (op een pijltje van een route na) – tenzij ook die goed verstopt is. Van de eerste route vond ik het eerste symbooltje pas op het kruispunt van de N86 met de N803 (en verder is het oké) en het eerste pijltje op de rode route is ook pas na enkele honderden meters te vinden (verder ook in orde).
"Bron": wandelkaart Rochefort et ses villages van het NGI en de VVV van Rochefort.
Start- en eindpunt: het officiële startpunt ligt bij het VVV-kantoor van Rochefort, Rue de Behogne 5 in Rochefort – ik vertrok een eind verder op de parkeerplaats langs de Rue du Hableau. Bereikbaarheid met het openbaar vervoer. Zo te zien is er slechts een TEC-buslijn die met een redelijke (nu ja) frequentie Rochefort bedient lijn 424 (Rochefort – Aye), maar die bus rijdt niet op zon- en feestdagen, wat betekent dat het centrum van deze toeristische en niet al te kleine gemeente op zondag niet bereikbaar is met het openbaar vervoer (als mijn info klopt). Het dichtstbijzijnde treinstation is Jemelle (deelgemeente van Rochefort) op 3 tot 4 km. van het stadscentrum.
Aard van de wegen: heuvelachtig, met op de eerste route een heel steile beklimming, voor de rest is het vrij geleidelijk; vrij veel verharde wegen (de helft of meer, schat ik).
Verslag:
Na even zoeken (en de kaart raadplegen), vond ik de route Belvédère de Han-sur-Lesse. Die voerde me het centrum van het overduidelijk toeristische stadje uit (op dat moment, het begin van de namiddag, nog redelijk rustig). Eerst gaat het door de rustige en groene buitenwijken en vervolgens tussen de weilanden en de velden door. Bij de N803 kwam ik nog even tussen de huizen, maar daarna volgt de route een traject tussen velden en weilanden en vervolgens ging het het bos in. Gedurende lange tijd wandelde ik in dalende lijn, maar dan gaat het plots omhoog, en hoe. Het hoogteverschil dat ik in dalende lijn gedurende misschien 2 kilometer (of iets minder) had overbrugd, moest ik nu bijna helemaal weer goedmaken in stijgende lijn gedurende enkele honderden meters. Boven – blijkbaar het "belvédère" waarnaar de route genoemd is – wachtte me een prachtig uitzicht, maar het is blijkbaar ook een favoriete picknickplek van velen. Niet veel verder verliet ik het bos. Tussen de velden en de weilanden stapte ik naar het gehucht Hamerenne. De bebouwde kom ervan (met gelukkig veel niet-bebouwde tussendoor) gaat bijna naadloos over in die van Rochefort. In Rochefort passeerde ik enkele zo te zien oude huizen en ook het kasteel. Bij het VVV-kantoor ging ik verder met mijn tweede route.
De route Abbaye bracht me nu langs het noordelijke deel van het stadscentrum de stad uit. Hierbij kwam ik onder andere langs de Notre-Dame de la Visitation-kerk en stak ik de Lhomme over. Een eind verder verliet de route geleidelijk de bewoonde wereld. Ik kwam in een bos, waar ik enige tijd moest doorwandelen. Bij het verlaten van het bos kan je even een zijsprongetje maken naar de Abdij Notre-Dame de St.-Rémy, iets verderop. In deze abdij wordt – zo lees ik nu – het trappistenbier van Rochefort. Als niet-bierdrinker zegt mij dat uiteraard niks (en wist ik het dus ook niet toen ik er voorbijkwam), zodat het bij een korte blik van op een afstand bleef. Ik keerde terug naar de route. Die gaat een tijd tussen velden en weilanden en vervolgens nog even door het bos. De rest van de route liep ik tussen de geleidelijk aan dichter wordende bebouwing van Rochefort tot ik het eindpunt bereikte.
Conclusie:
***. Af en toe prachtige uitzichten, mooie en redelijk rustige paden, maar toch wat te veel verharde wegen en tussen de bebouwing door om echt top te zijn.