Gisteren maakte ik een (relatief) lange wandeling door bos, heide en ook wel landbouwgebied tussen de Nederlandse plaats Luyksgestel en (de omgeving van) Lommel (B).
Gegevens:
Afstand: 22,84 km. De website heeft het over 22 km., de extra afstand is wellicht te wijten aan een combinatie van GPS-afwijkingen en kleine 'ommetjes' om plassen te ontwijken of voor betere fotostandpunten.
Bewegwijzerd? Nee, maar de route volgt wel delen van bewegwijzerde routes en die bewegwijzering wordt in de routebeschrijving als leidraad gebruikt.
"Bron": website Klik, print en wandel, je vindt daar een routekaart en –beschrijving en je kan er de GPS-track downloaden.
Start- en eindpunt: bij de oude kerktoren, Kerkstraat 100 in Luyksgestel (NL). Bereikbaarheid met het openbaar vervoer: de halte die het dichtst bij het vertrekpunt ligt is Luyksgestel Kerk, maar die halte wordt alleen op weekdagen bediend door buurtbus 472 van Hermes. Een beter alternatief is de halte Luyksgestel Molenstraat die regelmatig bediend wordt door lijn 172 van Hermes. Vanuit België is de bushalte Lommel Speeltuin – lijn 58 van De Lijn – ook een alternatief, maar dan verleng je de tocht wel met twee keer 800 à 900 meter.
Aard van de wegen: vlak tot licht golvend (duinen); een groot deel van de route bestaat uit onverharde wegen en grindwegen, alleen het eerste en laatste deel van de route is verhard.
Verslag:
Het eerste stuk van de route leidde me door de bebouwde kom van Luyksgestel (oude kerktoren naast een moderne kerk, enkele oudere gebouwen, een windmolen). Dat werd gevolgd door een traject door de velden, grotendeels over een mooi met bomen en struiken omzoomd pad. Daarna kwam ik in het bos. Het bos maakte na een tijdje plaats voor een heideveld (de struikheide is al begonnen met bloeien). Vervolgens kwam er weer bos en niet zo heel veel verder bereikte ik natuurgebied Stevensbergen. 
Hier wandelde ik eerst door het bos, vervolgens door een gebied met heide en stuifzand (duinen) en daarna weer door het bos. Na een hele tijd door het bos bereikte ik de bosrand. De route ging dan een hele tijd langs de bosrand, met aan de andere kant grotendeels landbouwgrond (akkers, weilanden) die hier en daar braak ligt/verruigd is, maar het ging ook nog even langs een mooi heidegebied. Ongemerkt was ik inmiddels de Nederlands-Belgische grens overgestoken. Na weer even wat dieper door het bos gewandeld te hebben, kwam de heide weer in beeld, dit is de Blekerheide, een deel van de zgn. Lommelse Heidegebieden. Ik doorkruiste dit mooie heideveld en daarna was ik weer ik het bos. Daar beklom ik een heuvelrug en stak ik via een voetgangersbrug het Kempens Kanaal (Kanaal Bocholt – Herentals) over. Die brug bracht me in de Lommelse Sahara, een voor een groot deel door menselijk toedoen ontstaan gebied: de zandwinning zorgde voor het ontstaan van plassen, de uitwaseming van een voormalige zinkfabriek zorgde voor het verdwijnen van veel begroeiing. Ik stapte langs de plassen, door het bos en over de zandverstuiving. Op die zandverstuiving was een jeugdbeweging bezig met trommelen (iets wat heel ver in de omgeving te horen was) wat de (mijn) rust nogal verstoorde. Bovendien waren er in de ruime omgeving van de Sahara vrij veel wandelaars. De route gaat daarna een tijd door en naast de bosrand (aan de andere kant is er landbouwgrond). Verderop wandelde ik weer een tijd dieper door het bos, waarbij ik ook nog langs een deel van de voormalige zandgroeve kwam. Er is ook nog een landbouwenclave in het bos. Ik bereikte dan weer het Kempens Kanaal (waar er een horecazaak is). Via de brug van de N746 stak ik het kanaal over waarna ik door een smalle bosstrook wandelde. Een weg tussen bos en veld bracht me weer naar de Blekerheide, maar nu ging het maar heel even door een smalle uitloper van de heide. Na een stuk langs de bosrand ging ik weer dieper het bos in. Gedurende een lange tijd ging het nu door het bos. Ik stak ook weer de Belgisch-Nederlandse grens over, deze keer niet ongemerkt want er staat een grenspaal langs het weggetje. Onderweg in het bos is er een wat meer open stuk bij het Zwartven (een ven …) met wat heide(relicten). Daarna volgde nog een hele tijd bos. Het laatste deel van de route bracht me door het landbouwgebied aan de rand van Luyksgestel (met al wat verspreide bebouwing). Helemaal aan het einde wandelde ik door de bebouwde kom van het dorp terug naar de kerk.
Conclusie:
Nipt ****. Pluspunten: veel onverharde wegen en paden, heel weinig bebouwing, afwisseling (bos, heide, landbouw), (relatieve) rust. Grote minpunten zijn er niet – dat de vierde ster nipt was, komt vooral door het ontbreken van iets bijzonders en door de relatieve drukte op de paden rond de Lommelse Sahara. Misschien toch nog dit: er waren – helaas – wildcrossers actief: ik hoorde ze rijden, zag hen op twee plaatsen rijden en kon op diverse plaatsen hun sporen zien. Jammer, heel jammer …