Na twee compleet verregende dagen, zou het vandaag beter weer worden en daar heb ik van geprofiteerd om weer een wandeling te maken. Ik nam het zekere voor het onzekere en koos voor de zonnigste streek van België, Belgisch Lotharingen, meer bepaald de Gaume en nog preciezer de omgeving van Meix-devant-Virton. Ik combineerde de routes Villers-la-Loue (nr. 7) en Le Bois de la Forge (nr. 14).
Gegevens:
Afstand: 20,41 km., hierin zitten ook enkele (korte) wegvergissingen, maar het korte gemeenschappelijke stuk van de twee routes (hooguit 100 meter) heb ik niet afgelegd. Bovendien heb ik een (bewegwijzerde) variante gevolgd in de buurt van Meix-devant-Virton, maar zo te zien is die ongeveer even lang als de hoofdroute. Volgens de kaart is route 7 8,5 km. en route 14 10 km., samen dus 18,5 km. Volgens Randobel echter is route 7 8,7 km. en route 14 11,5 km., samen is dat 20,2 km. en dat zal wel min of meer juist zijn.
Bewegwijzerd? Ja, route nr. 7 met een rode rechthoek en route nr. 14 met een blauwe ruit. De bewegwijzering is redelijk tot goed, alleen maken ze op enkele plaatsen de gebruikelijke fout van de bordjes een heel eind na een splitsing te hangen zodat ze niet zichtbaar zijn van op die splitsing.
"Bron": wandelkaart Virton (daar staan dus ook de routes op van buurgemeente Meix-devant-Virton) van het NGI en de VVV van Virton.
Start- en eindpunt: Ik vertrok bij de kerk van Villers-la-Loue, vlakbij het kruispunt van de Rue du Moulin met de Rue de la Grihire. Bereikbaarheid met het openbaar vervoer: Villers-la-Loue wordt bediend door TEC-lijn 24, maar slechts af en toe en niet in het weekend en feestdagen. Een alternatief is vertrekken vanuit Meix-devant-Virton, daar komt naast voornoemde lijn 24 ook nog lijn 165a. Die rijdt iets vaker, maar heeft ook geen al te hoge frequentie en die ene heen- en terugrit op zaterdag is voor wandelaars ook niet echt interessant, vrees ik.
Aard van de wegen: heuvelachtig met weinig vlakke stukken en soms lange hellingen met steile stukken; een afwisseling van verharde wegen (wat veel naar mijn smaak), onverharde wegen/paden (soms modderig of half overwoekerd) en halfverharde wegen.
GPS-track: staat hier (rechts klikken en vervolgens "opslaan als" of iets dergelijks kiezen) - de fouten (wegvergissingen) zijn er zo veel mogelijk uit gehaald. Opmerking: door batterijproblemen was de track in 2 delen gesplitst, ik heb die twee delen aan elkaar geplakt, hopelijk is dat gelukt.
Verslag:
Ik begon met route 7 in het erg rustige centrum van Villers-la-Loue. Al vlug wandelde ik tussen de weilanden, al is er ook nog wat struikgewas. Daarna gaat de route een holle weg in zodat ik als het ware door een groene tunnel stapte. Die holle weg ging over in een gewone met bomen en struiken omzoomde weg met aan de ene kant grasland en aan de andere kant ruigte. Aan het eerstvolgende kruispunt van veldwegen, in het dal van een beekje kwam ik op route 14 die ik vanaf daar volledig volgde. De weg volgt het valleitje en ik kwam al vlug voorbij een visvijver en daarna volgde een van de mindere delen van de route. Dat bracht me langs de uitlopers van de bebouwde kom van Houdrigny, eerst langs een kleine weg en daarna langs de N88 (o.a. over een spoorwegoverweg waar men bij wijze van onderhoud mee aan het spelen was – ik hoop dat de aanwezigheid van een cameraman daar niks mee te maken had). 
Vervolgens ging het een hele tijd door de velden en vooral door de weilanden. Hier kreeg ik ondanks het grijze weer mooie uitzichten over de omgeving. Er ligt ook een Frans militair kerkhof op korte afstand van de route. Vanaf het gehucht Belle Vue begint weer een saai traject, nl. langs de verbindingsweg van de N87 en Belle Vue naar Robelmont, eerst tussen de huizen en dan langs weilanden (met wat struikgewas) en enkele vijvers. In Robelmont verliet ik de grotere weg voor het centrum. Hier lette ik even niet goed op (of was de bewegwijzering slecht geplaatst?) zodat ik niet helemaal de juiste route volgde, maar dat maakte zo goed als geen verschil, lijkt me. Ik wandelde door het ook weer rustige dorp en vervolgens door de lange uitloper van de bebouwde kom. Via een klein, licht glibberig paadje belandde ik in het bos (Bois de la Forge?). Hier volgde ik een bewegwijzerde variante ("Village de Meix par la réserve"). Die variante loopt langs de bosrand en aan de andere kant van het pad ligt een wat meer open gebied met grasland (hooiland?), struikgewas en enkele grotere bomen. Hierna kwam ik aan de rand van Meix-devant-Virton. De route gaat tussen de huizen, eerst door kleinere straten, maar na het oversteken van de spoorlijn en een beek bereikte ik opnieuw de N88. Gelukkig moest ik die weg deze keer iets minder lang volgen. Ik klom de vallei uit en wandelde langs weilanden, door en langs bossen (of bosjes) en ook wel langs enkele verruigde stukken tot ik weer op route 7 stuitte. Die route bracht me langs een klein en door de begroeiing amper zichtbaar beekje verder door het bos. In de omgeving van Sommethonne verliet ik het bos. Vanaf daar wandelde ik vooral langs weilanden, af en toe langs akkers en ook een hele tijd langs de rand van een bos (Bois d'Arrentement). Dit ging zo door tot ik weer aan de rand van Villers-la-Loue kwam. Het laatste stuk van de route ging tussen de huizen terug naar de kerk.
Opmerkelijke vogelwaarneming: een grauwe klauwier. Opmerkelijke planten: een veld vol hennep – voor je de politie belt of je daarheen snelt om te oogsten: gezien het gewoon langs de weg stond is het 100% zeker industriële hennep.
Conclusie:
***. Route 7 is een nipte 4 sterren waard, route 14 nipt 3 sterren, vandaar 3 sterren voor het geheel. Pluspunten: afwisseling (bos, weiland, veld), rust, mooie uitzichten. Minpunten: net wat te veel verharde weg en enkele te lange stukken tussen de huizen voor route 14.
