Vandaag koos ik voor een wandeling in de Condroz, meer bepaald in en rond het dorp Mozet (een deelgemeente van Gesves), een van de mooiste dorpen van Wallonië.
Gegevens:
Afstand: 20,69 km. (volgens mijn GPS).
Bewegwijzerd? Nee, maar op grote delen van de route volgde ik plaatselijke routes en/of GR-paden.
"Bron": website Originele Wandelingen in België - de rechtstreekse link naar de route (met kaartje, routebeschrijving en GPS-download) vind je hier.
Start- en eindpunt: bij de kerk van Mozet, Place de l'Église of Tienne St.-Lambert (tegenstrijdige gegevens op G*****, of ligt dat aan mij?). Let op: er kunnen hooguit een achttal auto's parkeren op het pleintje bij de kerk en veel andere openbare parkeerplaatsen lijken er niet te zijn. Bereikbaarheid met het openbaar vervoer: de halte Mozet Église wordt bediend door TEC-lijn 42 (beperkt aantal ritten van maandag tot zaterdag) en een of meerdere scholierenlijnen.
Aard van de wegen: heuvelachtig, met zo goed als geen vlakke stukken, enkele steile stukken en soms ook redelijk lange hellingen; grotendeels (3/4 of meer) onverhard (soms erg modderig), de rest is verhard, maar bijna alle wegen en paden zijn heel rustig.
Verslag:
De route gaat eerst door het mooie dorp (al ging het ook even al tussen de weilanden). Dat wordt gevolgd door een afwisseling van bos, weilanden en akkers tot in het gehucht
Goyet. Hier stak ik de Samson (een beek) over. Hierna volgt weer een afwisseling van vooral akkers, maar ook bos/bosjes en weiland. Zo kwam ik aan de rand van het plaatsje Stru uit. Voorbij de laatste huizen dook ik het bos in (hier kon ik een eerste groep overtrekkende kraanvogels eerst horen en daarna tussen de bomen door zien – verder volgden nog drie waarnemingen), daarna volgt een open stuk met vooral akkers en dan komt weer bos. In de buurt van Faulx-les-Tombes kwam ik langs wat huizen tussen de weilanden en velden, maar dat duurt niet zo heel lang en al vlug was ik weer in een bos. Vlakbij het kasteel van Faulx-les-Tombes verliet de route even het bos – hier stak ik ook de Samson weer over. Er volgt een redelijk lang stuk door bos en bosrand, waarbij ik een hele tijd een mooi beekje moest volgen. Voorbij het hoogste punt van de route – de Mont-Ste.-Marie (met vlakbij een kerkje of kapel) – verliet ik even het bos. De route gaat verder tussen weilanden, akkers en enkele huizen. Dat wordt opnieuw gevolgd door een lang traject dat me eerst door het bos bracht en vervolgens een hele tijd langs de bosrand. Vervolgens wandelde ik tussen velden en weilanden, met af en toe wat bosjes of struikgewas, terug naar Mozet. Ik kreeg hierbij ook een zicht op de mooie vallei van de Ruisseau du Tronquoy.
Conclusie:
****, alweer – het is echt niet zo dat ik minder kritisch ben, dit is een prachtige route met veel afwisseling (bos, akkers, weiland) en mooie uitzichten. Als ik toch een minpunt moet aanhalen (al kan de ontwerper van de route daar niks aan doen): de nogal talrijke borden met "propriété privée", "chemin privé" en dergelijke.