Ik was al een tijdje niet meer in de Ardennen geweest, dus koos ik vandaag voor een combinatie van twee routes (1 L'Alu en 2 Belvâ) in de Ourthe Supérieure, meer bepaald in en rond Samrée, een deelgemeente van La Roche(-en-Ardenne).
Gegevens:
Afstand: 18,68 km. Volgens de kaart zijn beide routes 8,9 km. lang, samen dus 17,8 km. Randobel heeft het over 9 km. voor route 1 en 9,1 km. voor route 2 en dat lijkt me al juister – het verschil tussen die afstanden en wat ik gemeten heb, zal wel liggen aan GPS-afwijkingen.
Bewegwijzerd? Ja, L'Alu (hierna route 1 genoemd) met een gele rechthoek en het cijfer 1, Belvâ (hierna route 2 genoemd) met een gele rechthoek en het cijfer 2.
"Bron": wandelkaart (+ brochure) Ourthe Supérieure van het Syndicat d'Initiative de l'Ourthe Supérieure.
Start- en eindpunt: bij de kerk van Samrée; de straatnaam is – zoals alle straten in het dorp – Samrée. Bereikbaarheid met het openbaar vervoer: Samrée wordt alleen bediend door enkele scholierenritten …
Aard van de wegen: heuvelachtig met vooral op route 1 enkele iets vlakkere stukken (eigenlijk vals plat), route 2 kent langere en steilere hellingen dan route 1; een mengeling van verharde en onverharde stukken (soms erg modderig, zeker waar er recent bos gedund is), waarbij route 1 iets meer verharde wegen bevat.
Verslag:
Ik begon met route 1. Het eerste deel van de route gaat door de (erg) verspreide bebouwing van het dorp (tussen de huizen ligt vooral weiland). Daarna wandelde ik tussen de weides (mooie uitzichten) door naar het Bois St.-Jean. Ik stapte een hele tijd door dit bos (het pad is af en toe versperd door gevelde of omgevallen bomen) tot ik bij de N89 uitkwam. Even volgt de route die verbindingsweg. Dit is het minst aangename deel, maar gelukkig is het maar iets van honderd meter. Tussen weilanden en een kerstbomenkwekerij (zo zag het er toch uit) door, bij de Ferme de l'Alu, wandelde ik naar het bos L'Alu. De route loopt geruime tijd door het bos, een bos met enkele open plekken. Geregeld is het een typisch Ardens donker sparrenbos, maar er waren ook stukken loofbos (beuken vooral). Voorbij de Rau de l'Alu wordt het pad heel modderig door recente bosbouwactiviteiten. Nog wat verder verliet ik het bos. Tussen weilanden door kwam ik bij de rand van Samrée (hier is ook het vertrekpunt van de langlaufpistes bij voldoende sneeuwval). Na even tussen de huizen gelopen te hebben, zag ik route 2 en ik ging verder op die route.
Route 2 verlaat vrij vlug het dorp. Na een traject tussen de weilanden kwam ik in het bos. De route maakt een ommetje door het bos om daarna weer terug richting dorpskom te gaan. Maar bij de eerste huizen van Samrée, met in de verte de kerk al in zicht, ging het opnieuw de andere richting uit. Na een afwisseling van weilanden (met overtrekkende kraanvogels!) en bosjes ging het dieper het bos in. Ik moest nu een hele tijd door het bos wandelen. Een hele tijd volgt het pad de loop van twee beekjes, de Rau de la Mer en een ander (waarvan de naam een beetje onleesbaar geworden is op mijn kaart). Daarna volgde een vrij lange klim de vallei uit. Doordat er geregeld een kaalslag plaatsvindt (gelukkig niet overal gelijk) in deze bossen, worden ze afwisselend en kon ik af en toe genieten van een mooi uitzicht. Op een van die in een recent verleden kaalgeslagen stukken, kon ik nog net een groep edelherten betrappen. Na een vrij lang traject door het bos bereikte ik weer de ring van weilanden rond het dorp. Het laatste deel van de route loopt tussen de huizen tot bij de kerk.
Conclusie:
****. Het zijn twee prachtige routes met mooie bossen, beekjes, prachtige vergezichten en veel rust. Bovendien is de kans op het spotten van dieren ook nog redelijk groot. Een aanrader.