Vandaag koos ik nog eens een wandeling van de website Originele Wandelingen en die bracht me naar het dorp Ohain, een deelgemeente van Lasne, in Waals-Brabant.
Gegevens:
Afstand: 12,54 km.
Bewegwijzerd? Nee, maar de route volgt wel meestal de plaatselijke bewegwijzerde paden (sentiers = trage wegen).
"Bron": website Originele Wandelingen (de link brengt je naar de routebeschrijving).
Start- en eindpunt: de Place Communal in Ohain. Bereikbaarheid met het openbaar vervoer: de halte Ohain Place Communale wordt alleen door de week bediend door TEC-lijn R3. In het weekend en op feestdagen geraak je niet in Ohain met het openbaar vervoer. Een alternatief vormt de halte Couture-St.-Germain, Couture in … Couture-St.-Germ. Deze halte wordt ook in het weekend en op feestdagen bediend door lijn 36. Ik dacht dat de vernoemde halte langs de route ligt, maar heel zeker ben ik daar niet van.
Aard van de wegen: heuvelachtig; vrij veel onverharde wegen en paden, soms dwars door de velden – hou rekening met (veel) modder – sommige korte stukken zijn ook deels overwoekerd, voor de rest verhard met asfalt en (uiteraard in Waals-Brabant) kasseien.
Verslag:
Ik vertrok op het fraaie dorpsplein van Ohain en wandelde vervolgens door de mooie dorpskern naar de kerk die nogal aan de rand van het dorp ligt. Niet veel verder verliet ik de bebouwde kom. Daarna stapte ik langs en door velden (sommige paden lopen gewoon door het veld), bossen (of bosjes eigenlijk) en af en toe ook voorbij enkele huizen. Bij enkele vijvers bereikte ik de rivier Lasne (of Laan) en vervolgens volgde ik een tijd de rivier en daarna de vallei (weilanden). Na het verlaten van de vallei kwam ik uit in het dorp Couture-St.-Germain. Voorbij de kerk kwam ik al vlug weer tussen de velden 
om iets verder weer in een deel van het dorp terecht te komen. Daarna volgt een mooi traject door het bos en vervolgens kwam ik weer bij de Lasne uit. Het landschap bestaat hier vooral uit weilanden (waarvan een waarin er minstens 5 blauwe reigers zaten en ik meen ook nog een grote zilverreiger gezien te hebben). Iets verder kwam ik in het gehucht (?) Aywières waar ik even de N271 moest volgen. Daarna gaat het weer verder over kleine wegen en paden. Er volgt weer een afwisseling van verspreide bebouwing, velden en bosjes. Onderweg kreeg ik ook nog een uitzicht over de Leeuw van Waterloo. Ik volgde ook nog een tijd de Smohain (een beekje). Na nog wat bos en veld (en een laatste erg modderig pad) kwam ik weer aan de rand van Ohain en niet veel verder eindigde mijn tocht.
Conclusie:
***. Een mooie en afwisselende wandeling met vrij veel onverharde stukken. Er is echter wat te veel bebouwing en er ontbreekt iets bijzonders voor een vierde ster.