Vandaag wandelde ik in de omgeving van Durbuy. Ik combineerde route 14, Moulin des Roches en route 15, Ferme de Strasbourg; beide routes gaan door en rond het dorpje Villers-Sainte-Gertrude.
Gegevens:
Afstand: 14,4 km., route 14 is 6,2 km en route 15 is 8,2 km., althans volgens de kaart. Volgens Randobel echter is route 14 4,5 km. lang en route 15 is volgens hen 7,6 km., wat samen 12,1 km. is en dat lijkt me al meer de waarheid te benaderen.
Bewegwijzerd? Ja, route 14 met een groene rechthoek en route 15 met een rood-witte rechthoek.
"Bron": de wandelkaart Barvaux – Bomal – Durbuy – Grandhan – Villers-Ste.-Gertrude – Wéris van het Maison du Tourisme du 'Pays d'Ourthe et Aisne'i.s.m. l'Office Communal du Tourisme en de stad Durbuy en het is een kaart van het NGI.
Start- en eindpunt: het centrum van Villers-Ste.-Gertrude, vlakbij het kruispunt van de Rue du Millénaire en de Rue Gilles Bouvet. Bereikbaarheid met het openbaar vervoer: ik zag vlakbij mijn vertrekpunt een bushalte (naam?) waar alleen de Proxibus (lijn 11a) komt; de dienstregeling is heel beperkt. Deze Proxibus komt ook in de andere kern op mijn tocht, Ozo. Een alternatief is het nemen van de trein tot Bomal; vanaf daar is het ongeveer 3,5 km. (enkel) tot aan het punt in Ozo waar je route 15 kan oppikken.
Aard van de wegen: beide routes zijn heuvelachtig en beide routes hebben maar een echt steil klimmend stuk. Route 14 bestaat – naar mijn ruwe schatting – voor ongeveer 2/3 tot 3/4 uit verharde wegen, de rest is onverhard, soms modderig; route 15 bestaat – naar dezelfde ruwe schatting – voor ongeveer 2/3 tot ¾ uit onverharde wegen en paden (soms erg modderig), de rest is asfalt.
Verslag:
Het eerste stuk van route 14 gaat door de verspreide bebouwing van Villers-Ste.-Gertrude. Daarna volgt een afwisseling van weilanden (soms omzoomd door houtkanten en af en toe met restanten van hagen), bosjes/bos, bosranden en struikgewas. Bij het gehucht Roche-à-Frêne kwam ik even langs de bewoonde wereld. De route volgt daar eerst een klein beekje dat daar uitmondt in de Aisne (niet te verwarren met de gelijknamige Franse rivier). Daar is er ook een indrukwekkende rotspartij. Ik volgde even de rivier, maar daarna klimt de route door het bos opnieuw in de richting van Villers. Het laatste stuk van de route gaat tussen de weilanden en langs de begraafplaats opnieuw naar de bebouwde kom.
Ik vervolgde met route 15. Na het verlaten van de bebouwde kom voerde die mij vooral tussen weilanden, met af en toe houtkanten of hagen, struikgewas en kleine bosjes. Bij de Rau du Vieux Fourneau ging het even het bos in. Iets verder kwam ik weer tussen de weides en na nog een eind wandelen bereikte ik het dorpje Ozo. Voorbij Ozo ging het weer vooral tussen weilanden (met weer enkele houtkanten). Er volgt een korte doortocht door een uitloper van het bos en daarna volgen weer meer weilanden (bijna overal tussen de weilanden krijg je – zelfs met vrij nevelig weer – mooie uitzichten). Dat wordt gevolgd door een landschap dat eerst twijfelt tussen bos en weiland en vervolgens even voluit kiest voor bos. Tot slot wandelde ik weer tussen weilanden door terug naar de bebouwde kom van Villers.
Conclusie:
****. Het zijn twee afwisselende routes (bos, weiland, veld, beken en beekjes, mooie dorpjes) door een erg rustige omgeving. Minpunten: route 14 heeft te veel verharde wegen en op route 15 is de bewegwijzering aan renovatie toe.