Vandaag begaf ik mij nog eens naar de Ardennen, meer bepaald naar het plaatsje Chêne-al-Pierre, een gehucht van Grandmenil en dat is een deelgemeente van Manhay in de provincie Luxemburg. Ik combineerde de routes MH13 Plantisse (op de kaart nr. 22) en MH02 Tour de Monchenoûle (nr. 21). Uiteraard had ik eerst voor zover mogelijk nagekeken of ik niet het risico liep om geoogst te worden…
Gegevens:
Afstand: 20,98 km. Als ik de op de kaart gegeven afstanden optel kom ik uit op 18 km (11+7). Op het informatiebord bij mijn startpunt worden andere afstanden opgegeven, nl. 12,8 en 7,2 km en dat lijkt me min of meer juist te zijn. De extra afstand is zoals gewoonlijk voor het grootste deel te verklaren door GPS-afwijkingen en door een ontbrekende wegwijzer stapte ik op route MH13 ook nog ongeveer 400 meter extra.
Bewegwijzerd? Ja, route MH13 met een blauw-witte rechthoek en route MH02 met een gele ruit. De bewegwijzering is over het algemeen heel goed, maar op beide routes ontbreekt op een punt een wegwijzer die je zeker op route MH13 serieus uit de richting kan brengen.
"Bron": wandelkaart Érezée – Manhay van het NGI en het Maison du Tourisme "Le Pays d'Ourthe et Aisne".
Start- en eindpunt: Het pleintje aan het kruispunt van de Chaussée Romaine met La Fourche in Chêne-al-Pierre, Grandmenil, Manhay. Bereikbaarheid met het openbaar vervoer: Chêne-al-Pierre wordt bediend door de TEC-buslijnen 10 (door de week enkele ritten, op zaterdag 1 rit per richting), 1011 (dagelijks, maar niet al te veel ritten) en enkele schoollijnen.
Aard van de wegen: heuvelachtig met enkele steile stukken en ook enkele langere hellingen; een mengeling van verharde wegen, grindwegen en onverharde wegen en paden;
Indrukken over de route/het landschap:
De eerste route was MH13. Ik kon al vlug de bebouwing van Chêne-al-Pierre achter mij laten. Na een stukje tussen de weilanden wandelde ik lange tijd door een mooi en afwisselend bos (ik vreesde op voorhand een beetje voor een overaanbod sparrenbossen) waarbij ik ook even het beekje Rau du Pont Gérard. Enkele kaalgeslagen stukken bos zorgden voor nog extra afwisseling en een mooi uitzicht. Bij een volgend beekje, de Rau de Hoursinne, verliet ik even het bos. Langs en tussen weilanden kwam ik bij het dorpje Petite Hoursinne. Daarna volgden nog wat weilanden en dan belandde ik weer in het bos. Ik doorkruiste weer geruime tijd het bos. Na het verlaten van het bos was er weer een strook weilanden en vervolgens begon de verspreide bebouwing (tussendoor zijn er nog weides) van het gehucht Coin du Bois en die werd vrijwel onmiddellijk gevolgd door de verspreide bebouwing van Chêne-al-Pierre.
Route MH02 bracht me van de verspreide bebouwing van Chêne-al-Pierre naar La Fourche. Tussen de huizen lagen ook daar weer weilanden, maar ook struikgewas en verspreide bomen. Het ging daarna verder tussen … weilanden (hoe raad je het?) en wat uitlopers van het bos. Ook stak ik de E25 over en passeerde ik een begraafplaats. Na het gehucht Basse Monchenoûle veranderde het landschap niet echt, pas voorbij Haute Monchenoûle (en dat ligt inderdaad hoger, er ligt zelfs een steile klim tussen) kwam ik eerst bij de bosrand en nadien in het bos. Ik wandelde een hele tijd door het bos. Bij de E25 bereikte ik de bosrand en na het tunneltje onder de snelweg vervolgde ik mijn weg tussen weilanden, bomenrijen en struikgewas. Niet zo heel veel verder kwam ik opnieuw in de bebouwde kom van Chêne-al-Pierre uit.
Conclusie:
9/10. Het zijn twee mooie routes, maar een maximumscore halen ze niet wegens iets te veel asfalt (op MH13 vooral aan het einde, op route MH02 is er over de hele route te veel asfalt) en de E25 is iets te nadrukkelijk hoorbaar (en deels ook zichtbaar) op route MH02.