Vandaag volgde ik de GR Dagstapper in en vooral rond Hamont.
Gegevens:
Afstand: 21,19 km. Volgens mijn bron zou de route 18,7 km. zijn. Het verschil is voor een klein deel te verklaren door een fout (onoplettendheid en bokkensprongen van de GPS); de rest zal wellicht veroorzaakt zijn door GPS-afwijkingen en/of meetfouten van de routeontwerpers.
Bewegwijzerd? Gedeeltelijk volgde ik een GR-route die uiteraard bewegwijzerd is met de bekende wit-rode strepen.
"Bron": de website van de grote-routepaden, daar kan je ook als niet-lid de GPS-track van de dagstappers downloaden.
Start- en eindpunt: bij het stadhuis van Hamont-Achel, Stad (dat is een plein) in Hamont. Bereikbaarheid met het openbaar vervoer: de dichtstbijzijnde bushaltes zijn Hamont Kerk (bijna op de route), regelmatig bediend door lijn 48 en Hamont Stadswaag regelmatig bediend door lijn 48 (alleen richting Hamont) en lijn 84 (in beide richtingen). Het treinstation van Hamont ("IC"-trein Antwerpen – Mol – Hamont) ligt op ongeveer 700 meter van de route.
Aard van de wegen: zo goed als vlak; in en tegen de bebouwde kom van Hamont gaat het lang over verharde wegen (bij het begin en het einde dus) net zoals in het Budelse gehucht Berg, daar tussenin wandelde ik vooral (maar niet alleen) over onverharde wegen en paden en ook wel over grindwegen.
Indrukken over de route/het landschap:
Ik vertrok in het centrum van Hamont op een redelijk mooi plein. Daarna ging het lang, te lang zelfs door de saaie straten van de bebouwde kom. Die bebouwde kom eindigt zoals op zoveel plaatsen in België op een schijnbaar willekeurige plaats. De vrijwel aaneengesloten bebouwing gaat dan echter nog een stuk door. Na een hele tijd maakt de min of meer aaneengesloten bebouwing plaats voor redelijk uitgestrekte landbouwgrond (akkers en weiland) met tussendoor enkele huizen/boerderijen. Hierna wandelde ik het bos in. In de omgeving van het kasteel Beverbeek (grotendeels achter bomen en struiken verstopt) verliet ik even het bos om door een wat kleinschaliger landbouwlandschap (velden afgewisseld met houtkanten en bomenrijen) te stappen, maar daarna volgde nog een heel eind door het bos. Bij de Warmbeek kwam de route opnieuw het bos uit. Het pad volgde de beek die daar door een open landbouwlandschap loopt tot bij de bekende Achelse Kluis, een abdij. 
Even voorbij de abdij – die op de Belgisch-Nederlandse grens ligt (die loopt zelfs door het terrein) – kwam ik in een mooi heidegebied terecht. Zo te zien aan mijn digitale kaart is er relatief recent nog een stuk bos omgevormd in heide. Op mijn kaart was het immers nog bos; hierdoor was er wel een pad bijna niet meer te vinden en verderop leek het zelfs helemaal verdwenen te zijn. Na de heide volgde weer bos. Ik stapte nu ongeveer pal over de grens. Daar is er ook een deel van de Doodendraadgereconstrueerd. Die draad was de elektrische afsluiting die de Duitse bezetter in de eerste wereldoorlog had opgericht tussen België en het neutrale Nederland. Na het bos ging het een hele tijd tussen bos en veld door. Zo bereikte ik het Budelse gehucht Berg waar ik even tussen de verspreide huizen door wandelde. Vervolgens stapte ik tussen velden en langs en even door een elzenbroekbos terug naar de Belgische grens. In België ging de route eerst tussen verspreide huizen door en vervolgens door de uitgedijde bebouwde kom van Hamont terug naar de omgeving van de kerk waar de route eindigde.
Conclusie:
6/10. Het is over het algemeen een rustige route en zeker het heidegebied en het stukje langs de Warmbeek zijn erg mooi, maar de route gaat te lang tussen de huizen door om echt top te zijn.