Op deze prachtige herfstdag combineerde ik de wandelroutes nr. 3 Hé de Monine en nr. 2 Mignonfa in en rond het dorpje Amonines (een deelgemeente van Érezée in het noorden van de provincie Luxemburg).
Gegevens:
Afstand: 18,58 km. Beide routes zijn volgens de kaart 8 km., samen dus 16. Vermits de verbinding tussen de kerk en route 3 op de kaart niet ingetekend staat, vermoed ik dat deze niet meegerekend is in die afstand. Dit is enkel ongeveer 500 m. zodat je in het totaal aan 17 km. moet komen. Wellicht is er ofwel sprake van meetfouten ofwel van GPS-afwijkingen of beide.
Bewegwijzerd? Ja, route 3 met een blauwe staande rechthoek (officieel is het een wit-blauw-witte rechthoek) en route 2 met een geel-wit-gele rechthoek. De bewegwijzering is uitstekend aangebracht en/of onderhouden.
"Bron": wandelkaart Érezée-Manhay van het NGI en het Maison du Tourisme Pays d'Ourthe et Aisne.
Start- en eindpunt: bij de kerk van Amonines, die ligt aan de rand van het dorp aan de Rue du Home, tegenover het bejaardentehuis (?). Bereikbaarheid met het openbaar vervoer: slecht, Amonines kent alleen spits- en/of schoolritten op de TEC-buslijnen 11, 13/2, 13/5 en 64.
Aard van de wegen: beide routes zijn heuvelachtig; beide routes hebben lange onverharde stukken maar ook enkele stukken verharde weg.
Indrukken over de route/het landschap:
Ik begon met route 3. Hoewel die volgens de kaart niet bij de kerk komt, is ze wel vanaf daar bewegwijzerd. Ik wandelde eerst door de bebouwde kom (met redelijk verspreide bebouwing), maar na het oversteken van de Aisne en direct daarna van de toeristische tramlijn (Tramway Touristique de l'Aisne) eindigde de bebouwde kom. Vrijwel direct daarna begon het bos. De rest van de route wandelde ik hoofdzakelijk door het bos, met redelijk in het begin nog even een doortocht tussen de weilanden (mooie uitzichten). Pas vrij kort voor het einde verliet ik bij een camping of bungalowpark het bos. Het laatste deel van deze route voerde me weer door de bewoonde wereld, o.a. langs de gelukkig niet al te drukke N841.
Ik vervolgde met route 2. Die gaat eerst afwisselend tussen weilanden (gelukkig vaak omzoomd met houtkanten en bomenrijen) en stukken bos. Voorbij enkele boerderijen/woningen niet zo ver van het plaatsje Devantave kwam ik in het Bois de Tave. Na het doorkruisen hiervan volgde nog een stuk tussen de weilanden terug naar de bebouwde kom van Amonines.
Conclusie:
10/10. Deze twee routes vormen samen een prachtige, rustige en afwisselende wandeltocht zonder grote minpunten.
