Ondanks de hitte heb ik gisteren toch een lange wandeling gemaakt. Al een hele tijd geleden heb ik mij de wandelkaart van Genappe aangeschaft maar tot nu toe was ik er niet aan toe gekomen. Tot gisteren dus. Ik combineerde drie routes, met name (1) La Tassenière, (2) Bois de Bérines en (3) Chevreuils in en rond het gehucht Hattain in de deelgemeente Baisy-Thy.
Gegevens:
Afstand: 21,01 km. Als ik de afstanden op de kaart optel kom ik op 18 à 19,5 km. (voor route 3 worden om een onduidelijke reden twee lengtes aangegeven). Als ik op Randobel de afstanden optel kom ik op 20 km. Maar ik heb een van de twee gemeenschappelijke stukken van route 2 en 3 niet afgelegd, een afstand van in totaal 700 à 800 m. Daar tegenover staat wat extra afstand door een combinatie van onoplettendheid en slechte GPS-ontvangst onder het dichte bladerdek.
Bewegwijzerd? Ja, route 1 met een groen-witte rechthoek, route 2 met een rood-witte rechthoek en route 3 met een blauwe ruit. De bewegwijzering is over het algemeen behoorlijk tot goed, maar enkele bordjes zijn ongelukkig geplaatst (te ver na een splitsing of half achter een struik) en mogelijk ontbreken er een of twee (al herinner ik mij niet meer op welke route).
"Bron": wandelkaart Genappe van het NGI en het Syndicat d'Initiative de Genappe. Let op: de route Chevreuils staat fout ingetekend op de kaart (of toch op mijn kaart), tenminste als ik mijn kaart vergelijk met de bewegwijzering ter plaatse. Op de website van Randobel vind je de GPS-tracks terug.
Start- en eindpunt: het dorpsplein van Hattain (een gehucht van Baisy-Thy) aan het kruispunt van de Rue Hattain met de Rue St.-Roch. (Let op: het plein wordt blijkbaar ook soms gebruikt voor kaatswedstrijden). Bereikbaarheid met het openbaar vervoer: bij mijn vertrekpunt ligt de bushalte Hattain Place en die wordt behoorlijk bediend door TEC-lijn 28 (maar niet op zon- en feestdagen).
Aard van de wegen: heuvelachtig, de hellingen zijn meestal wel niet steil maar ze gaan soms wel vrij lang door; een mengeling van verharde wegen, grindwegen en onverharde wegen en paden.
Indrukken over de route/het landschap:
Ik begon met de route La Tassenière. Die bracht me vlug het plaatsje uit om via de velden en de rand van een klein bos opnieuw naar de bebouwde kom te brengen. Maar niet zo veel verder bereikte ik het Bois de la Tassenière. De route ging door het bos en langs de bosrand. Langs het bos ligt landbouwgebied (akkers) en ook het beekje La Falise volgt een tijd de bosrand. Na het verlaten van het bos ging het verder tussen verspreide bebouwing tot aan het dorpsplein.
Ik vervolgde met de combinatie van de routes Bois de Bérines en Chevreuils. Ook nu verliet ik vlug de bebouwde kom (via dezelfde weg). Daarna wandelde ik een wat langere tijd door het – hete – open veld. Na een uitloper van de bebouwde kom bereikte ik de vallei van de Ri d'Hé en de bosrand. Ik stapte even door het bos – deels een jong bos en dus niet al te veel schaduw – en daarna langere tijd door het open veld. Dit ging door tot de rand van de bebouwde kom van Sart-Dames-Avelines, een deelgemeente van Villers-la-Ville. Ik was echter al vlug weer tussen de velden en niet zo veel verder kwam ik in het Bois de Bérines. Ik doorkruiste geruime tijd het bos. Zo belandde ik opnieuw in de vallei van de Ri d'Hé. Hierna wandelde ik (opnieuw) over het langste van de twee gemeenschappelijke delen van Bois de Bérines en Chevreuils: dus eerst door bos, vooral jong bos en daarna door het open veld. Ook na het gemeenschappelijk deel ging het open veld nog even door. Gelukkig werd ik vervolgens even getrakteerd op bos. Na nog wat open veld mocht ik aan een afdaling door het bos beginnen. Aan het einde van de afdaling ligt de rand van het domein van de abijdruïnes van Villers-la-Ville. Vanaf daar wandelde ik een hele tijd door het bos. Het laatste deel van de tocht ging eerst door een straat met verspreide bebouwing en dan vooral tussen de velden opnieuw naar Hattain.
Conclusie:
8/10. Mooie afwisselende en rustige routes zonder te veel bebouwing, behalve misschien op mijn eerste route. Al is de omgeving gespaard gebleven van de ergste vormen van Belgische lelijkheid.