Enkele weken geleden is het wandelgebied Elen geopend. Vandaag verkende ik twee van de vier routes daarvan.
Gegevens:
Afstand: 14,21 km. Als ik de afstanden van de twee routes samentel (6,8 + 7,5 km.) kom ik uit op 14,3 km. Maar ik heb een stuk van de eerste route gemist (verder meer daarover) en dat moet toch meer dan 100 meter zijn – ik vermoed dat ik dus rond de 15 km. zou uitgekomen zijn als ik dat stuk niet gemitst had.
Bewegwijzerd? Ja, route 1 met een oranje cirkel en route 2 met een gele zeshoek. De bewegwijzering is in de twee richtingen gebeurd en ze is helemaal in orde (uiteraard, het is allemaal nieuw), maar bij natuurgebied "De Broeken" op de oranje route kom je twee keer op ongeveer hetzelfde punt waardoor verwarring mogelijk is, al wijt ik mijn wegvergissing toch vooral aan mijn eigen onoplettendheid. Toch dit: ik zag andere wandelaars – met de wandelkaart in de hand – op hun stappen terugkeren, misschien zit er toch wel een foutje in …
"Bron": infobord aan het startpunt bij de kerk van Elen. De route is vooralsnog (?) niet terug te vinden op de website van het RLKM, noch op de website Wandelen in Limburg.
Start- en eindpunt: bij de kerk van Elen, bij het kruispunt van de Kerkstraat met de Bergerkampstraat. Bereikbaarheid met het openbaar vervoer: bij de kerk ligt de bushalte Elen Kerk, bediend door belbus … Een alternatief is de halte Elen Kruispunt op ongeveer 800 meter van de kerk en pal op de oranje route. Die halte wordt regelmatig bediend door de lijnen 11 en 45.
Aard van de wegen: vlak (op de dijken na); een afwisseling van (in volgorde van belangrijkheid) verharde wegen, grindwegen en onverharde wegen en paden.
Indrukken over de route/het landschap:
Ik begon met de oranje route. Die ging eerst door het centrum van Elen, een vrij rustig dorpscentrum zonder doorgaand verkeer en met enkele leuke hoekjes. Zo kwam ik bij de drukke Rijksweg (N78), een weg waarop beleidsmensen alle clichés van de Belgische steenweg hebben toegepast. Aan de overkant kwam ik in een mooie maar nogal volgebouwde dreef, een dreef die naar kasteel Sipernau leidt. Net voor het kasteel ging de route de velden in. Het kasteel kwam nooit echt helemaal in beeld: eerst werd het grotendeels aan het zicht onttrokken door bijgebouwen en daarna door bomen en struiken. Ik wandelde verder tussen velden, weilanden en hooilanden en af en toe zijn er ook bosjes, bomenrijen, struikgewas, houtkanten. Er zou normaal nog een ommetje volgen door natuurgebied De Broeken, maar doordat ik geen kaart had en ergens een pijltje gemist moet hebben (of er een slecht geplaatst pijltje was), ben ik daar niet geweest. Jammer. De route gaat verder eerst langs de Stationsstraat (wat veel verkeer voor een wandelroute), daarna even door een kleinere straat en vervolgens over een graspad (nu ja, hier en daar zag het er verdacht kaal uit) tussen en achter de achtertuinen. Na het oversteken van de Rijksweg moest ik mijn weg vervolgen door een saaie woonstraat (en ook langs een groothandel in bouwmaterialen) tot bij de kerk.
Ik vervolgde met de gele route. Die verliet redelijk vlug de dorpskom. Via een uitgestrekt landbouwgebied (vooral akkers, maar ook wel grasland, fruitplantages en enkele verspreide boerderijen) kwam ik weer bij een woonstraat uit. Juist voor windmolen De Hoop verliet ik de huizenrij. Door het landbouwgebied wandelde ik verder tot aan de rand van het Maaseiker gehucht Heppeneert. Daar stak ik de winterdijk over. Aan de overkant daarvan veranderde het landschap niet echt, behalve dan dat de bebouwing verder naar de achtergrond verdween – op een boerderij na. Wat verder bereikte ik dan de Maas. Ik stapte een hele tijd langs het water, jammer genoeg is de zomerdijk aan onze kant van de grens bijna overal nogal hoog. Bij natuurgebied en voormalige grindgroeve Bichterweerd (men is niet consequent in de spelling van weerd/t) verliet ik de Maas. Aan de overkant van de winterdijk ging ik verder over een dijk langs – alweer een voormalige groeve – De Meerheuvel. De dijk ligt tussen een waterplas en de Kogbeek en is begroeid met bomen en struiken. Na het afdalen van de dijk ging het nog even verder door het groen langs de beek. Daarna volgt nog een stuk landbouwzone en het laatste deel van de route ging door de bebouwde kom van Elen terug naar de kerk.
Conclusie:
Een vrij nipte 7/10. Beide routes kennen wel mooie stukken (bijvoorbeeld het traject langs de Maas op route 2), maar ze kennen ook saaie stukken (het laatste deel van de 1ste route is echt de moeite niet). Bovendien vrees ik dat de schoonheid toch iets te weers- en vooral seizoensgebonden is. En ik vraag me af wat de toekomstige nieuwe grindwinning in de Elerweert met de omgeving zal doen. Hou er in deze score wel rekening mee dat ik een deel van de oranje route gemist heb, nl. het natuurgebied(je) De Broeken en dat zou op die route weleens het mooiste stuk van de route kunnen zijn.