Deze keer wandelde ik op het Wandelnetwerk Kempense Landduinen in Geel-Bel en ruime omgeving.
Gegevens:
Afstand: 18,08 km. Als ik het nareken via de website Wandelknooppunt.be kom ik op 17,8 km., een zo goed als verwaarloosbaar verschil dus.
Bewegwijzerd? Ja, volgens het knooppuntensysteem. De bewegwijzering is heel goed, maar enkele bordjes zijn toch wat onoordeelkundig geplaatst, half achter een boom of struik in bijvoorbeeld.
"Bron": kaart (en folder) Wandelnetwerk Kempense Landduinen van Toerisme Provincie Antwerpen i.s.m. de gemeenten en enkele verenigingen. Je kan de route ook uitstippelen via de website Wandelknooppunt.be.
Start- en eindpunt: Ik startte bij de kerk van Geel-Bel, aan het kruispunt van Bel met de St.-Antoniusstraat, maar de parkeerplaats is te bereiken via de Hoogstraat. Bereikbaarheid met het openbaar vervoer: bij de kerk ligt bushalte Geel Bel Kerk en die wordt bediend door belbus 921 (en nog wat spitsritten van lijn 84). Ook lijn 299 komt in de buurt, o.a. in het centrum van Meerhout, maar dan heb je wel nog een aan- en uitlooproute nodig.
Aard van de wegen: enkele lichte hellingen, maar toch overwegend vlak; vrij veel onverharde wegen/paden, grindwegen maar toch ook enkele lange stukken verharde weg.
Indrukken over de route/het landschap:
Ik volgde de volgende route (knooppuntnummers): 49 – 48 – 33 – 32 – 31 – 30 – 27 – 26 – 20 – 96 – 95 – 19 – 75 – 74 – 71 – 85 – 86 – 92 – 91 – 96 – 98 – 36 – 37 – 38 – 41 – 42 – 44 – 45 – 46 – 47 – 48 – 49. (Er zat nog een tussengevoegd knooppunt in, maar dat staat dus niet op mijn kaart en ik vond het ook niet zo direct op het www terug.)
Na mijn vertrek in Bel kreeg ik vlugger dan verwacht een onverhard pad onder mijn voeten. Er volgt eerst een afwisseling tussen landbouwgrond (akkers, hooiland), woningen en bosjes. Verderop ging ik de natuur in. Ik wandelde langs (over) een duin/zandverstuiving, door bos, door ontbost gebied (heideherstel) en langs de bosrand (het vliegveldje voor modelvliegtuigen vergeet maar even). Daarna werd het wat minder. Ik stapte wel nog door het bos, maar over een verharde weg en met verspreide bebouwing. Aan de rand van Hulsen (Balen) ging ik weer een echt bos in; het leken mij beboste of verboste duinen. Dat wordt weer gevolgd door een saai traject tussen de verspreide bebouwing van het Meerhoutse gehucht Lil. Via de velden vervolgde ik mijn weg naar de Grote Nete. De route volgt een tijd de loop van de rivier, tussen velden, ruigte, bosjes en ook nog langs de achterkant van enkele huizen. 
Ik passeerde ook nog een watermolen. Even verliet ik de rivier, maar ik bleef vooral tussen de akkers wandelen. Na nog een traject langs de rivier vervolgde ik mijn weg – helaas – tussen verspreide bebouwing. Bij het Bels Broek bereikte ik opnieuw de Grote Nete (daar ligt trouwens ook een van de visvijvers die ik tegenkwam). De route volgt een tijd de loop van de rivier, maar meestal niet direct erlangs, door een wat meer bebost gebied, al ligt er ook nog een camping en een recreatiegebied. Via bos en veld ging het dan naar de Belsehei. Daarna ging het geruime tijd door het bos, ook hier is er weer sprake van be- of verboste duinen. Er is ook nog een duin die niet helemaal bebost is. Nog wat verder volgde nog een duin, maar dat is dezelfde als helemaal in het begin. Het laatste stuk was hetzelfde als het eerste.
Conclusie:
Slechts 5/10. Ja, er zitten mooie stukken in de route, met name de duinen, maar over het algemeen geeft de route toch een saaie indruk, de bebouwing/menselijke aanwezigheid is toch vaak wat te nadrukkelijk aanwezig.
Nog drie foto's: klik, klik, klik.
PS: Als je wil reageren op een van mijn oudere bijdragen en dat lukt niet omdat de commentaren gesloten zijn, dan ligt dat niet aan mij. Om voor mij onduidelijke redenen sluit Skynetblogs soms de commentaren zonder dat ik dat ooit gevraagd heb.