Deze keer trok ik richting Condroz, meer bepaald naar Haut-le-Wastia (Anhée) voor een originele wandeling.
Gegevens:
Afstand: 17,49 km.
Bewegwijzerd? Nee, maar op grote delen van mijn route kwam ik de bewegwijzering van plaatselijke routes tegen en de route volgt eveneens voor een groot stuk GR 129.
"Bron": website Originele wandelingen in België.
Start- en eindpunt: Place des Français in Haut-le-Wastia (deelgemeente van Anhée) in de provincie Namen. Bereikbaarheid met het openbaar vervoer: de busbediening van Haut-le-Wastia is zo te zien beperkt tot school- en marktritten. Een alternatief is vertrekken in Sosoye; lijn 35 van de TEC rijdt wat vaker (maar niet zo veel meer) en zelfs op zaterdag.
Aard van de wegen: heuvelachtig, met enkele langere beklimmingen en soms behoorlijk steil (maar doenbaar); grotendeels onverhard, soms nogal rotsachtig maar ook een langer modderig stuk.
Indrukken over de route/het landschap:
Haut-le-Wastia is niet zo groot dus was ik al vlug uit het dorp. Eerst passeerde ik nog wat weilanden, maar daarna daalde ik door het bos af naar de vallei van de Molignée. Net voor de rivier stak ik nog spoorlijn 150 over, buiten dienst voor treinen maar wel nog in gebruik voor spoorfietsen. Na even de rivier gevolgd te hebben in een iets minder beboste omgeving, stak ik de rivier en wat verder de verbindingsweg over om de vallei uit te klimmen, eerst door het bos, daarna door het open veld. Zo bereikte ik het dorp Salet. Daar was ik vlug doorheen. Via nog wat landbouwgrond kwam ik in het Bois de Ronquêre. Ik stapte lange tijd over een vrij modderig weggetje door het mooie bos met op veel plekken een ondergroei van bloeiende planten (vraag me niet welke). Na een doortocht door het open veld ging het 
opnieuw hoofdzakelijk door het bos. Er volgt een uitbreiding naar het Réserve Naturelle Domaniale de Sosoye "La Montagne". Daar wandelde ik door bos en door kalkgraslanden met een prachtig uitzicht over de vallei van de Molignée en het dorp Sosoye. Via bos en veld wandelde ik vervolgens naar het fraaie gehucht Foy. Daarna daalde ik weer af naar de vallei van de Molignée en het gehucht Le Marteau. Iets buiten dat plaatsje ligt de burchtruïne van Montaigle, boven de vallei van de Flavion. Een prachtig pad in een mooie vallei (van een droogstaand beekje) bracht me weer naar boven, door het bos. Het bos maakt na een hele tijd plaats voor hoofdzakelijk grasland. Bij de rand van Haut-le-Wastia volgt nog een lus die me eerst door grasland bracht. Dat werd gevolgd door een ommetje door een prachtig bos. Dan bereikte ik opnieuw de bebouwde kom maar de route gaat – gelukkig – via een doorsteekpaadje tussen de weilanden terug naar het beginpunt.
Conclusie:
10/10, een topwandeling met veel afwisseling, mooie bossen afgewisseld door landbouwgrond met prachtige uitzichten over de omgeving en tussendoor enkele fraaie plaatsjes. Zelfs het zwerfvuil was redelijk beperkt.